رمز ارز اتریوم چیست؟

تفاوت اتر (Ether) و اتریوم (Ethereum)

رمز ارز اتریوم بستری است مبتنی بر فناوری بلاک‌چین که قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز بر روی این سیستم عامل اجرا می‌شوند. اما اتر (Ether) یا ETH، کریپتوکارنسی یا ارز رمزنگاری شدۀ اتریوم است. به عبارت دیگر اتر یک ارز رمزپایه قابل برنامه‌ریزی (براساس قراردادهای هوشمند) و روش پرداخت است که کوچک‌ترین واحد اتر، یک وی (Wei) است و هر اتر شامل 1،000،000،000،000،000،000 Wei است.

اتر رمزنگاری شده اتریوم است

تاریخچه رمز ارز اتریوم

چهار سال بعد از معرفی بیت‌کوین، یک جوان 19 ساله در تلاش برای ایجاد تغییر شکل کامل در اینترنت، ایده یک بستر جدید مبتنی بر این نوآوری را در سر داشت. ویتالیک بوترین، برنامه نویسی از تورنتو است که برای اولین بار در سال 2011 به بیت‌کوین علاقه‌مند شد. وی در همان سال وب‌سایت خبری آنلاین Magazine Bitcoin را تأسیس کرد و صدها مقاله در مورد دنیای کریپتوکارنسی‌ها نوشت.

او ایده پلتفرمی را یافت که فراتر از موارد استفاده مالی مجاز توسط بیت‌کوین بود. در سال 2013 یک مقاله منتشر کرد که در آن یک پلتفرم جایگزین طراحی شده ارائه داد تا توسعه‌دهندگان هر نوع برنامه غیرمتمرکزی را که می‌خواهند ایجاد کنند. این سیستم اتریوم نامیده شد.

رمز ارز اتریوم  ایجاد قراردادهای هوشمند را آسان می‌کند؛ یعنی کدهایی که خود توسعه‌دهندگان می‌توانند برای طیف وسیعی از برنامه‌ها استفاده کنند.

در ادامه، مفهوم اتریوم توسط دکتر Gavin Wood توسعه یافت که سرانجام در آوریل 2014 مقاله زرد (Yellow Paper) فنی را منتشر کرد. یک CrowdSale برای تأمین بودجه توسعه در جولای و آگوست 2014 اتفاق افتاد و بلاک‌چین اتریوم در تاریخ 30 ژانویه 2015 فعال شد. تیم توسعه، توسط فروش آنلاین توکن‌های اتر در ماه جولای تا آگوست 2014 تأمین مالی شد، جایی که مردم می‌توانستند با پرداخت بیت‌کوین، توکن‌های اتر را خریداری کنند. حدود 60 میلیون اتر از این طریق برای تعداد 31500 بیتکوین به فروش رسید که در آن زمان حدود 18 میلیون دلار ارزش داشت.

رمز ارز اتریوم توسط ویتالیک بوترین ایجاد شده

قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند برنامه‌های رایانه‌ای کوچکی هستند که در بلاک‌چین رمز ارز اتریوم ذخیره می‌شوند و به وسیلۀ سرمایه‌گذاری آنها با مقداری اتر، می‌توان آنها را فعال یا اجرا کرد. سه زبان برای نگارش قراردادهای هوشمند وجود دارد که از طریق ماشین‌های مجازی اتریوم اجرا می‌شوند.

ساز و کار رمز ارز اتریوم

گفتیم که هدف اتریوم ایجاد یک سیستم عامل جهانی مبتنی بر بلاک‌چین است. این زبان شامل یک زبان کامل تورینگ (بخش‌هایی از کد که به طور دائمی در بلاک‌چین ذخیره شده و قادر به پاسخگویی به درخواست کاربران هستند) است که بیان همه محاسبات عملی در قراردادهای هوشمند را از لحاظ تئوری امکان‌پذیر می‌کند.

رایانه شما با استفاده از یک ماشین مجازی اتریوم به یک «گره» در شبکه اتریوم تبدیل می‌شود و رفتاری برابر با سایر گره‌ها دارد. به یاد داشته باشید در یک شبکه نظیر به نظیر هیچ سرور «اصلی» وجود ندارد و هر رایانه دارای قدرت یا وضعیت معادل دیگری است.

رمز ارز اتر به عنوان سوخت (Gas) برای تأمین انرژی شبکه اتریوم و اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود. اتر محدودیتی ندارد، اما نسبت ثابتی از تولید دارد و در حال حاضر، هر سال کمی بیش از 15.5 میلیون اتر استخراج می‌شود.

قراردادهای هوشمند رمز ارز اتریوم برنامه‌های رایانه‌ای کوچکی هستند که در بلاک‌چین ذخیره می‌شوند

قیمت گس (Gas Price) و مقدار گس (Gas limit)

هنگامی که یک قرارداد هوشمند را فعال می‌کنید، از تمام استخراج‌کنندگان در کل شبکه می‌خواهید که هرکدام جداگانه محاسبات درون آن را انجام دهند. این برای آنها شامل صرف هزینه و وقت است و گس، مکانیزمی است که شما بابت آن خدمات به آنها پرداخت می‌کنید. مبلغ پرداختی مقدار کمی از اتر است که شخصی که می‌خواهد قرارداد را اجرا کند باید آن را برای ماینر ارسال کند تا کار کند. هرچه قرارداد هوشمند پیچیده‌تر باشد (تعداد و نوع مراحل محاسباتی، حافظه مورد استفاده برای ذخیره سازی)، اجرای قرارداد و تکمیل قرارداد به گس بیشتری نیاز دارد.

قیمت گس از سوی شخصی که می‌خواهد قرارداد را اجرا کند، در زمان درخواست آن مشخص می‌شود (کمی شبیه کارمزد معاملات بیت‌کوین).

تحولات رمز ارز اتریوم

خدمات‌گیرندگان رسمی رمز ارز اتریوم همه متن باز (Open Source) هستند. یعنی می‌توانید کدی را که پشت سر آنها است مشاهده کنید و تغییرشان دهید تا نرم‌افزار نسخه‌های خود را بسازید. نسخه‌های اصلی نرم افزار اتریوم موارد زیر هستند:

Olympic (testnet): در ماه می 2015 راه‌اندازی شد و یک نسخه آزمایشی است که در آن کوین‌ها با اتر واقعی سازگار نیستند. یک testnet هنوز به موازات شبکه اصلی اجرا می‌شود تا توسعه دهندگان بتوانند کد خود را آزمایش کنند.

Frontier: در تاریخ 30 ژوئیه 2015 راه­اندازی شد که این یک نسخه اولیه انتشار مستقیم با روشی برای استخراج اتر و ساخت و اجرای قراردادها است.

Homestead: در مارس 2016 راه‌اندازی شد که برای برخی از تغییرات پروتکل و ثبات بیشتر ایجاد شد.

Metropolis: راه‌اندازی در آینده که هدف آن حرکت از خط فرمان به رابط‌‌های گرافیکی است.

Serenity: راه‌اندازی در آینده که با هدف حرکت از Proof of Work به Proof of Stake (کاسپر) ایجاد خواهد شد.

این به‌روزرسانی‌ها در پی رفع یک باگ یا افزودن یک کاربرد به شبکه انجام می‌شود؛ برای مثال در سال 2016، اتریوم پس از هک و سرقت بیش از 50 میلیون دلار وجوه جمع آوری شده از DAO، مجموعه قراردادهای هوشمند ناشی از بستر نرم‌افزاری اتریوم، به دو زنجیره بلوک مجزای اتریوم و اتریوم کلاسیک تقسیم شد. اتریوم جدید یک سخت‌افزار از نرم‌افزار اصلی بود که برای محافظت در برابر حملات بعدی بدافزار طراحی شده بود.

خدمات اتریوم کد باز هست می‌توانید با تغییر نرم افزار جدید ایجاد کرد

شباهت اتریوم و بیت‌کوین

زنجیره بلوکی

مانند بیت کوین، رمز ارز اتریوم نیز دارای زنجیره بلوکی است که شامل بلوک‌های داده (معاملات و قراردادهای هوشمند) است. بلوک‌ها توسط برخی از شرکت‌کنندگان ایجاد یا استخراج می‌شوند و در بین سایر شرکت‌کنندگان که آنها را تأیید می‌کنند، توزیع می‌شوند.

عمومی بودن و عدم نیاز به مجوز

مانند بیت‌کوین، شبکه اصلی اتریوم یک شبکه عمومی و بدون نیاز به مجوز است. یعنی هرکسی می‌تواند بدون نیاز به ورود به سیستم یا ثبت‌نام در آن، دانلود یا نوشتن برخی از نرم‌افزارها برای اتصال به شبکه و ایجاد معاملات و قراردادهای هوشمند، اعتبارسنجی آنها و استخراج بلوک‌ها را انجام دهد.

استخراج Proof-of-Work (PoW)

شرکت‌کنندگان در استخراج با استفاده از برق برای یافتن راه‌حل یک معمای ریاضی، بلوک‌های معتبری ایجاد می‌کنند. چالش ریاضیات Pohere Ethereum به نام Ethash کمی متفاوت از بیت‌کوین است و این اجازه را می‌دهد تا از سخت‌افزارهای رایج برای استخراج استفاده شود.

تفاوت اتریوم و بیت‌کوین

زمان تشکیل بلوک کوتاه‌تر

در رمز ارز اتریوم زمان بین بلوک‌ها حدود چهارده ثانیه است، در حالی که در بیت‌کوین ده دقیقه است.

بلوک‌های کوچک‌تر

اکثر بلوک‌های اتریوم کمتر از دو کیلوبایت حجم دارند در حالی که این مقدار برای بیت‌کوین برابر یک مگابایت است. در حال حاضر حداکثر اندازه بلوک در اتریوم حدود 1500000 گس است. معاملات یا پرداخت‌های اساسی اتر از یک حساب به حساب دیگر، دارای پیچیدگی 21000 گس است. بنابراین می‌توان حدود 70 معامله را در یک بلوک قرار داد. در بیت‌کوین در حال حاضر حدود 1500 تا 2000 معامله در یک بلوک انجام می‌گیرد.

ماشین مجازی رمز ارز اتریوم می‌تواند قراردادهای هوشمند را اجرا کند

در مقایسه با زبان برنامه‌نویسی ابتدایی بیت‌کوین، کدی که می‌تواند در اتریوم مستقر شود و به عنوان قراردادهای هوشمند اجرا شود، برای توسعه‌دهندگان پیشرفته‌تر و آشناتر است. کد قرارداد هوشمند توسط چیزی به نام Ethereum Virtual Machine اجرا می‌شود.

• به زودی به جای اثبات کار (Proof of Work) به Proof of Stake منتقل می‌شود.
• برخلاف بیت‌کوین، از ایجاد توکن‌های فرعی در شبکه پشتیبانی می‌کند.

مهم ترین تفاوت زمان تشکیل بلوک های اتریوم نسبت به بیتکوین می باشد

استخراج رمز ارز اتریوم

برای استخراج رمز ارز اتریوم باید مراحل زیر را طی کرد:

1) در گام نخست باید حتماً یک سیستم سخت‌افزاری قدرتمند یا ریگ استخراج را تهیه کنید که معمولاً گران قیمت هستند.

2) در گام دوم باید حتماً کیف‌پول مخصوص اتریوم را تهیه کنید تا پس از هر بار استخراج، آن را به کیف پول خود واریز کنید.

3) در گام آخر نیز کار استخراج اتریوم را با اجرای نرم‌افزار مخصوص ماینینگ و پیوستن به یک استخر، استخراج را شروع می‌کنید.

برای استخراج اتریوم اول نیاز به یک سیستم سخت افزاری قوی و کیف پول مخصوص رمز ارز اتریوم است

کیف پول‌های رمز ارز اتریوم

دو کیف پول ترزورز و لجر نانو اس، بهترین کیف‌پول‌های سخت‌افزاری اتریوم هستند. از طرفی بهترین کیف‌پول‌های تحت وب اتریوم هم MyEthetWallet و Meta Mask هستند. همچنین بهترین کیف‌پول‌های نرم‌افزاری اتریوم هم کیف پول اتومیک (Atomic) و کیف پول میست (Mist) است. بهترین کیف پول نسخه موبایل اتریوم هم کیف پول Jaxx و کیف پول کوینومی Coinomi است.

بهترین کیف پول سخت افزاری رمز ارز اتریوم ترزورز و لجر نانو اس هستند

نتیجه

در بحث فنی، چشم‌انداز تیم توسعه رمز ارز اتریوم ساخت یک کامپیوتر غیرمتمرکز و توقف‌ناپذیر در برابر سانسور است که بتواند محاسبات را انجام دهد، داده‌ها را ذخیره کند و ارتباطات را مجاز کند. نسخه منبع باز بدون مجوز عمومی وجود دارد که فورک‌ها یا کپی‌هایی از آن گرفته شده و برای استفاده در شبکه خصوصی سازگار شده است. نسخه‌های عمومی و خصوصی در تلاش‌اند مشکلات مختلف را حل کنند.

این فناوری در حال حاضر نابالغ است، اما هرچه افراد بیشتری از آن استفاده می‌کنند، آن را آزمایش می‌کنند و توسعه می‌دهند، پیشرفت می‌کند و قوت بیشتری می‌یابد.